بررسی عوامل موثر بر سطح اجتماعی شدن حرفه ای پرستاران بالینی

زمینه و هدف: اجتماعی شدن حرفه ای فرایندی است که پرستار در آن ارزش ها، نگرش ها و دانش کسب شده در محیط آموزشی را با شرایط سازمانی تلفیق نموده و با آن سازگار شود. . این فرایند، متاثر از عوامل فردی، سازمانی و موقعیتی است، لذا این  مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر سطح اجتماعی شدن حرفه ای پرستاران بالینی انجام شده است. روش بررسی:  این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی است. بترتیب 300 و 200پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی تهران و شهرکرد، در سال 1393 به روش نمونه گیری در دسترس در مطالعه شرکت داشتند. جمع آوری داده ها ا استفاده با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته روا و  پایای دو قسمتی؛ بخش اول اطلاعات جمعیت شناختی و بخش دوم اطلاعات مربوط به سطح اجتماعی شدن حرفه ای و ابعاد آن صورت گرفت. یافته ها با کمک شاخص های آمار توصیفی و آزمون تی مستقل، کای دو تحت نرم افزار آماری spss نسخه 18تجزیه و تحلیل گردید.  یافته ها: نتایج نشان داد از بین عوامل موثر بر سطح اجتماعی شدن حرفه ای با جنسیت و محل اشتغال رابطه معنا دار وجود دارد (p=0.01). در بین ابعاد اجتماعی شدن حرفه ای، تعهد حرفه ای وتعلق حرفه ای و جنسیت، از نظر اماری معنی دار بودند(p<0.05) و بر مبنای محل اشتغال، درابعاد استقلال حرفه ای و شایستگی حرفه ای تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد(p<0.05)، در حالی که بین سایر عوامل دموگرافیک از قبیل وضعیت تاهل ،سن ، محل تحصیل، داشتن الگوی کاری و غیره با  اجتماعی شدن حرفه ای تفاوت آماری معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: بنظر می رسد قالب زنانه حرفه پرستاری از عوامل تاثیر گذار بر سطح اجتماعی شدن حرفه ای باشد. همچنین اشتغال در شهرهای بزرگتر امکان کسب تجربه و  تمرین مهارت های بالینی بیشتر را برای پرستاران  فراهم می کند.